Chłopiec drewnianym okiem łypie z zielonej gałęzi.

Jego ołowiane szeregi otworzyły drzwi rzeczywistości.

Głowa bez szyi zanurza się

w nieskończonych odsłonach zdziwienia.

Zanim drewno spopieli dotyk plazmy

i szczurzy trup zapiszczy przed egzekucją,

szklane tony poruszą zbrojnymi marionetkami.

Szczęki w drewnianym uścisku

wirują na lodowej tafli

nieporadnym tańcem.

Łańcuchy diamentów złowrogim dźwiękiem

zapowiadają potyczkę lalek.

Anioł z bibuły ze szczytu świata

nie zapobiegnie tragedii.