Kto wspomni o mnie, gdy pod zwałami ziemi

znajdę swój dom

przygnieciony ciężarem nowych istnień

bez twarzy i imion,

z którymi będę tylko szeptał

Kto usłyszy krzyk, który wyjdzie ze mnie

i rozerwie ciszę na strzępy

Kto dostrzeże w piasku ziarenka bytu

zanim w gwiezdnym tyglu

osiągną swą doskonałość